ພັດທະນາຊາດຕ້ອງພັດທະນາຄົນ ພັດທະນາຄົນຕ້ອງພັດທະນາໃຈ
ພັດທະນາພິກໄຫວຄວາມສະຫລຽວສະຫລາດ
ພັດທະນາຄວາມອົງອາດກ້າຫານ
ພັດທະນາຕົວທ່ານໃຫ້ມີສະຕິປັນຍາດ້ວຍຄວາມຂະຫຍັນຫມັ່ນພຽນ
ຈຶ່ງຈະປັ້ນດິນໃຫ້ເປັນແດນສຸຂະວະດີໄດ້
ຯລຯ
ຄວາມບໍ່ຮູ້ຈັກພໍຈະນຳທ່ານໄປສູ່ຄວາມຈິບຫາຍ
ຄວາມໂລບມາກໂລພາຈະນຳພາທ່ານໄປຕົກຂຸມໄຟມໍລະນະ
ຄວາມໂຫດຮ້າຍໂມໂຫຈະພາທ່ານໄປຕົກນະລົກອະເວຈີທັງເປັນ
ສ່ວນຄວາມເຫັນແກ່ຕົວຈະພາທ່ານໄປສູ່ຄວາມທຸກ
ຍ້ອນວ່າຫິວກະຫາຍຢາກໄດ້
ແລະນັ້ນຄືກອງໄຟທີ່ຈະຫມົກໄຫມ້ຈິດວິນຍານຂອງທ່ານ
ໃຫ້ເຈັບແສບຊອກຊ້ຳແສນທໍລະມານຢູ່ຢ່າງໂດດດ່ຽວດຽວດາຍ
ຯລຯ
ຄວາມຮູ້ຢູ່ໃນຕຳລາຄືປາລອຍຢູ່ໃນທະເລ
ຄົນທີ່ຄິດວ່າຈະເຮັດແຕ່ບໍ່ເຄີຍລົງມືເຂົາຄືເມັດຝົນທີ່ກິ້ງຢູ່ເທິງໃບບົວ
ມົວແຕ່ຄອຍງອຍແຄມຝັ່ງນັ່ງເບິ່ງຟອງທາງທ້ອງຫິວ
ເຂົ້າຂາດແລງແກງຂາດຫມໍ້ນົບຈໍ້ກໍ້ຂໍເພິ່ນກິນແຜ່ນດິນດ່າຟ້າກໍປະນາມ
ຯລຯ
ທ່ານຮູ້ຫລືບໍວ່າ ??
ໃນຈິດວິນຍານແລະຕົວທ່ານນັ້ນທຳມະຊາດໄດ້ປັ້ນແຕ່ງໃຫ້ເປັນຜູ້ຖ່ອຍທອດ, ສືບທອດ
ແລະຈັດຕັ້ງປະຕິບັດວັດທະນະທຳເຊິ່ງແມ່ນວັດທະນະທຳທາງດ້ານວັດຖຸ ຈິດໃຈ
ແລະສະຕິປັນຍາ
ແຕ່ຖ້າທ່ານບໍ່ມີຄວາມຮູ້ຂາດການສຶກສາຮ່ຳຮຽນບໍ່ເຂົ້າໃຈວັດທະນະທຳຢ່າງເລິກເຊິ່ງ
ແລ້ວທ່ານຈະເຮັດຫນ້າທີ່ໃນຖານະຜູ້ຖ່າຍທອດແລະສືບທອດໄດ້ແນວໃດ
??
ຄັດລອກຈາກບົດຄວາມຂອງ ດຣ. ທອງຄຳ ອ່ອນມະນີສອນ
ໃນວາລະສານວັດທະນະທຳ
No comments:
Post a Comment